माझे इतर लेख वाचण्यासाठी ब्लॉगच्या होम पेज वर कॅटेगरी (catagory ) वरील ऑप्शनला जा आणि आपल्या आवडीचा ब्लॉग वाचा. आवडलेला ब्लॉग आपल्या मित्रांना ,सहकाऱ्यांना whatsapp, facebook द्वारे शेअर करा. किंवा पेजची लिंक तुमच्या whatsapp ग्रुपला share करा.धन्यवाद.....!

Sunday, October 06, 2024

आमचं गाव आमची परंपरा - बनाळी

पूर्वी होती सुंदर बनाई
तिथे प्रकटली शाकंभरी आई !

महाराष्ट्र आणि कर्नाटक राज्यातील लाखो भाविकांचे
श्रष्दास्थान म्हणजे बनाळीची श्री बनशंकरीदेवी. या देवीचे 
मूळपीठ हे विजापूर जिल्ह्यातील बदामीजवळ चोलचगुडु येथे
असून त्याचे उपपीठ हे सांगली जिल्ह्यातील प्रसिद्ध देवस्थान 
 बनाळी ,ता -जत , जि-सांगली येथे आहे. बनाळीतील हे मंदिर रामदेवराय यादव यांच्या कालखंडातील असावे असा अंदाज बांधता येईल. मंदिर हेमाडपंथी असून अत्यंत रमणीय स्वरूपात वसले आहे.

बनशंकरी देवीबद्दल एक आख्यायिका सांगितली जाते.
जत तालुक्यातील शेगांव वाळेखिंडी येथील एक भटजी व
दोन ब्राम्हण हे तिघे या देवीचे निस्सीम भक्त होते. त्यांच्या
परमभक्तीने देवी त्यांना प्रसन्न झाली. भक्तांच्या इच्छेखातर
देवीने बदामी भक्तासोबत शेगाव गावी येण्याची कबुली
दिली.  परंतु देवीने भक्तांना मागे वळून न पाहण्याची अट
  घातली .त्याप्रमाणे हे तीन भक्त मजल-दरमजल करीत शेगाव गावी परतत असताना बनाळी येथे आल्यानंतर या भक्तांनी देवी खरोखरच आपल्या मागे येत आहे का म्हणून मागे वळून पाहिले. त्याचवेळी एक मोठी वीज कडाडली आणि देवी तिथेच अंतर्धान पावली. पुढे हेच देवीचे वास्तव्य बनून राहिले.

जागृत देवस्थान
पश्चिम महाराष्ट्रातील एक जागृत देवस्थान म्हणून हे देवस्थान
ओळखले जाते. बनशंकरी देवी कोणत्याही प्रकारचा
मांसाहार चालत नसल्याने येथील संपूर्ण गाव शाकाहारी आहे.
मांसाहार करून देवीच्या आवारात सुध्दा कोणी प्रवेश करू
शकत नाही. तसा कोणी प्रयत्न केलाच तर येथील वनराईत
असणाऱ्या मधमाशा आजही मांसाहारी व्यक्ती वर मरणाची
झडप घालतात. यावरून देवीची जागृतता लक्षात येते.

आगळे-वेगळे नवरात्र

नवरात्र हा या देवीचा सर्वात मोठा उत्सव.  हा उत्सव मोठ्या
भक्तीभावाने या देवीचे भक्त साजरा करतात. अत्यंत
कडक पध्दतीने नवरात्र येथे केले जाते. घटस्थापना केल्यापासून ते तिसऱ्या दिवशीच्या रात्री देवी येथील पुजाऱ्याच्या स्वप्नात येऊन देवी काही भाकित वर्तविते, त्याला रजा असे म्हटले जाते. देवीने सांगितलेली रजा येथील पुजारी चौथ्या दिवशी सकाळी देवीने स्वप्नात सांगितलेले भाकित सांगून नवरात्र उपवासाची रजा संपवतो. म्हणजे इतक्या काळांपर्यंत या देवीचे नवरात्र कडक  केले जाते. पुढे राहिलेल्या नवरात्र काळात केवळ,
खारिक, खोबरे, लिंबू पाणी  , नारळाचे पाणी, यावरच त्यांचा फराळ चालतो.

निसर्गातील नंदनवन बनाळी
चारीही बाजूंनी डोंगराच्या उंच-उंच कडा आणि मधोमध
वनराईच्या कुशीतील श्री बनशंकरी देवीचे नयनरम्य मंदिर.
 मंदिर पूर्वाभिमुख आहे. मंदिरातील मूर्ती देखील पूर्वाभिमुख आहे. येथे येणाऱ्या व्यक्तीचा थकवा कुठे पळतो तेच कळत नाही. आंबा, चिंच, जांभूळ,नारळ, पिंपळ, वड, निलगिरी, रामफळ, सिताफळ अशा अनेक झाडांनी  नुसता फुलून गेलेल्या परिसर. मोर, लांडोर,ससे, सर्प, लांडगे, कोल्हे अशा विविध प्राण्याचेही येथे वास्तव येथे असते. येथील २५ एकराचा परिसर अत्यंत  हिरवागार असून येथील सर्व जमिन पाणस्थळ आहे. 

अतिप्राचीन व अद्भूत : बनाळी 

बनाळी म्हणजे दुष्काळातील नंदनवन. राजकारण, समाजकारण व शिक्षण  प्रसिध्द असलेले बनाळी हे जत तालुक्यातील गाव. श्री बनशंकरी देवीच्या सानिध्याने सर्वपरिचित आहे. जत शहराच्या उत्तरेस सुमारे बारा किलोमीटरवर असलेले संपूर्ण महाराष्ट्रातील एकमेव शाकाहारी गाव आहे , महाराष्ट्र, कर्नाटक आंध्रप्रदेशातील लाखो भाविकांचे श्रध्दास्थान असलेल्या श्री बनशंकरी देवीचे बनाळी हे उपपीठ आहे. राजा रामदेवराय यांचा प्राचीन इतिहास लाभलेल्या या गावात अनेक प्राचीन वास्तू व वस्तुचा खजिनाआहे.  एका टेकडीवर भक्कम तटबंदीच्या आत बनाळी हे गाव वसले होते, आज विस्तार झाला असला तरी जून्या तटबंदीचे अवशेष आपली साक्ष देत भक्कमपणे आहेत. गावाच्या दक्षिणेस  बनामध्ये श्री बनशंकरी देवीचे प्राचीन आहे. देवीचे मूळपीठ हे विजापूर जिल्ह्यातील बदामीजवळ चोलचगन येथे अतिप्राचीन असून मूळ मंदिराच्या ठिकाणी पुर्वी हेमाडपंथी शैलीतील मंदिर हेमाडपंथी, बहामनी वास्तुकला मंदिर बांधल्याचे अनेक अवशेष आजही या ठिकाणी पहावयास मिळतात. देवीची मूळ मुर्ती ही अतिशय सुंदर व कालीका माता  अवतारामधील आहे. काळ्या संगमरवरामध्ये अतिशय बारकाईने कलाकुसर करण्यात आहे. मंदिरासमोरील नंदादीप, नागदेवतेच्या मुर्ती, विरगळ असे अनेक  अवशेष आजही    पहावयास मिळतात. काही प्राचीन नक्षीकाम केलेले दगडही याठिकाणी आहेत. त्यावरून हे मंदिर प्राचीन कालीन असल्याचे पुरावे मिळत आहेत,

"पूर्वी होती सुंदर वनराई तिथे प्रकटली शांकभरी आई!"
अशा काव्यामधून देवीचा असा महिमा गौरविला जातो, बनशंकरी देवीस  शाकू , शेकू, शाकी अथवा शेकाबाई असेही म्हंटले जाते. बनाळी येथे देवीच्या स्थापनेचा कालावधीउपलब्ध नसला तरी त्याबाबतची एक आख्यायिका सांगितली जाते, ती अशी. जत तालुक्यातील शेगाव व वाळेखिंडी येथे देवीचे तिघे निस्सीम भक्त होते. पूर्वी ते कर्नाटकातील बदामी येथे देवीच्या मूळस्थानी पायी चालत जात असत. त्यांच्या परमभक्तीने देवी त्यांना प्रसन्न झाली. भक्तांच्या इच्छेखातर देवीने बदामीहून भक्तांसोबत शेगाव गावी येण्याची कबुली दिली. प्रवासात भक्तांनी कुठेही मागे वळून पाहायचे नाही, अशी अट देवीने घातली होती. त्याप्रमाणे ते तिघे भक्त मजल-दरमजल करीत बनाळी गावाजवळ आले. देवी खरोखरच आपल्या मागे येत आहे का? अशी त्यांना शंका आली, म्हणून त्यांनी मागे वळून पाहिले. त्याचवेळी एक मोठी वीज कडाडली आणि देवी त्याठिकाणी अंतर्धान पावली. पुढे हेच ठिकाण देवीचे वास्तव्य म्हणून राहिले. 

शाकाहारी गाव 

शाकाहार हा भारतीय संस्कृतीचा अविभाज्य घटक आहे. त्याला धार्मिकतेची जोड देण्यात आली आहे. तरीही संपूर्ण गावच शाकाहारी झाल्याची फारसी उदाहरणे नाहीत. महाराष्ट्रातील एक जागृत देवस्थान म्हणून बनाळीची ओळख तर आहेच. परंतु या बनाळीची एक आगळीवेगळी ओळख आहे. ती म्हणजे हे संपूर्ण गाव शाकाहारी आहे. महाराष्ट्रातील कदाचित हे एकमेव शाकाहारी गाव असावे. संपूर्ण गावच शाकाहारी बनण्यामागचा इतिहास असा आहे की, बनशंकरी देवीला कोणत्याही प्रकारचा मांसाहार चालत नाही. मांसाहार करून देवीच्या मंदिर परिसरातही कोणी प्रवेश करू शकत नाही. बनाळीचे लोक श्रध्देपोटी मांसाहार करित नाहीत. मांसाहार करून मंदिर परिसरात कोणी प्रवेश केला तर त्यांच्यावर मधमाशा हल्ला करतात.

मधमाशांनी हल्ला केल्याच्या अनेक घटना घडल्या आहेत. त्यामुळे कोणीही मांसाहार करित नाहीत, काहीजण याला अंधश्रध्दा मानतात, परंतु केवळ मांसाहार केलेल्याच व्यक्तींवर मधमाशांचा हल्ला होतो. इतर कोणासही या माशा इजा करित नसल्याचे आढळून आले आहे.

आगळे-वेगळे नवरात्र बनाळीचा नवरात्र उत्सव खूप प्रसिध्द आहे. संपूर्ण नऊ दिवस हा उत्सव सुरू असतो. नवरात्रीचा अतिशय कडक उपवास या कालावधीत केला जातो. ज्या भक्तांना पुजारी उपवासात फराळ करण्याची रजा देतात. ते फराळावर उपवास करतात.

नवरात्र काळात केवळ, खारिक, खोपरे, लिंबू, नारळाचे पाणी यावरच त्यांचा फराळ चालतो. नवरात्रीची सांगता यात्रेने होते. संपूर्ण नऊ दिवस बनाळीस यात्रेचे स्वरूप येते.

यात्रेनिमित्त विविध स्पर्धांचे आयोजन केले जाते.

दुष्काळातील नंदनवन बनाळी वनराईच्या हिरवाईने नटलेले बनाळीचे सुंदर बन म्हणजे दुष्काळातील नंदनवन आहे. श्री बनशंकरी देवीचा परिसरास चारीही बाजूंनी डोंगराच्या उंच-उंच कडा आहेत.

मधोमध वनराईच्या कुशीतील श्री बनशंकरी देवीचे नयनरम्य मंदिर आहे. गर्द हिरव्या वनराईमुळे येथे येणाऱ्या  भक्तांना  आळा ददायक गारवा मिळतो. आंबा, चिंच, जांभूळ नारळ, पिंपळ, बड, निलगिरी, रामफळ, सिताफळ व विविध औषधी वनस्पतींनी । परिसर फुलून गेलेला आहे. मोर, लांडोर, ससे, सर्प, लांडगे, कोल्हे अशा विविध ह. धार्मिक महात्म व निसर्ग सौदर्य लाभलेले बनाळी
तालुक्यातील एक पर्यटनस्थळ आहे...

पराधीन राम मंदिर 

बनाळी गावाच्या वेशीवर आणखी एक प्राचीन परंतु उपेक्षित मंदिर आहे. पडझड झाली आहे. हे मंदिर म्हणजे अतिप्राचीन वास्तूंचा व वारस्याचा खजिना आहे. मंदिरातील संपूर्ण देव्हारा हा विशेष धातूपासून बनविलेला आहे. त्यात राम, लक्ष्मण व सीता यांच्या मूर्ती आहेत.

कावडेबुवा हे पुर्वीची मंदिराचे पूजारी होते. त्यांची याठिकाणी समाधी  आहे.   कावडेबुवा यांचे वारसदार मंदिराची पूजा अर्चा करतात, मंदिरात  जून्याकाळातील कावड आहे. ही कावड पितळी आहे. कावडीच्या लाकडी दांड्यावर  चांदीचे मुखवटे आहेत. अत्यंत दुर्मिळ अशी ही कावड आहे. देवाची पालखीही पितळी आहे. मंदिरात अतियश प्राचीन कालीमातेची मुर्ती आहे. दगडावर कोरलेली ही सुरेख मुर्ती आहे.

मंदिराच्या पश्चिम बाजूस रथाची दगडी चाके व लोखंडी सांगाडा आहे. हा प्राचीन काळातील रथ आहे. या रथावर मुर्ती ठेवून शेजारच्या पाच गावात हा रथ जात होता. त्याच्यासोबत कावडेबुवा कावड घेऊन जात होते, असे अनेक प्राचीन अवशेष याठिकाणी पहावयास मिळतात.


Thursday, October 03, 2024

The Unique tradition of Karajanagi

 


 

      In    the    village of Karajanagi, there   once     lived   a   devout   follower    of Lord  Shiva, a  sage   named   Jatadhari Siddheshwar Swami. He would practice intense meditation and penance under the scorching sun, fasting for years , without seeking any shelter. Siddheshwar Swami was    known   for   his   austere lifestyle, living   as  a  lifelong ascetic and yogi. His appearance was simple - he wore a saffron lungi, a rudraksha mala around his neck, and his hair, matted into dreadlocks, extended from his head down to his waist. Every morning, he would ask for alms (Bhiksha),  but only in the form of butter, and from just five households in the village, all before sunrise.

        One year, the Patil family’s married daughter had returned to her maternal home for the Nag Panchami festival. Early that morning, the Patil, the village head,

 was sitting in the town.

Patil's wife, who usually set aside the first batch of butter from the buttermilk as an offering to the deity, had gone to the farm to collect some  vegetables. In her absence, Siddheshwar Swami came to the house asking for alms. The daughter, unfamiliar with the routine, told the Swami, “The buttermilk isn’t ready yet.” Swami left and returned a little later, but once again, the daughter told him, “The butter hasn’t come yet.” On his third visit, Swami saw her pretending to churn the buttermilk but without any butter.


   Realizing she was lying, he gave a curse, saying,Let Karajanagi become Barajanagi.

Immediately, the girl’s hand became stuck in the churning pot, and she lost her vision. The news spread throughout the village, and soon      strange   things    started happening , buffaloes   that   gave milk began dying. Swami, having cursed the village, started leaving. The entire village rushed to stop him, laying down on the road before him. But Swami said, “I will not retract the step I’ve taken forward,” and continued on his way. Before leaving, however, Swami said, “Let Karajanagi prosper,” and with that, he departed.

Swami eventually settled in Acchakanhalli, near a Don, where today stands the Bisal Siddheshwar temple. This temple is actually connected to the original deity worshiped in Karajanagi village. After the curse, milk, curd, and butter ceased to be sold in the village. Later, a woman named Manjula Mane tried to restart selling milk, but one by one, her cattle died. Eventually, they uprooted the tethering posts of their cattle. Even the Patil family's cattle perished. Once they stopped selling milk, the village's cattle stopped dying.

 


Bisal Siddheshwar Mandir ,Karajanagi

 

 

Today, on the  every   Monday of the Shravan month, an abhishek is offered to       Siddheshwar, and on Mahashivaratri, devotional songs and prayers are held. However, to this day, the sale of milk, curd, and butter remains forbidden.

 

Many people have tried to break this tradition, torn between faith and superstition. One such person was Shri Sanjay Chougule, who considered this to be mere superstition and started a dairy. It ran for six months, but after failing to heed the divine warning, the cows began producing less milk. This shortage led to the dairy being shut down.

                     Locals say that if anyone tries to start a dairy business, the cows give less milk, or something bad happens. For instance, a teacher named Agatarao Sopan Pawar decided to start a dairy business, but his father opposed it vehemently. His father said, "If you want to run a dairy business, you must not do it with our cattle. Buy your own land, build a house, and only then you may do it."   

Agatarao Pawar abandoned the idea and kept the cattle at home, ending his plans for a dairy business. To this day, tea made from milk powder is sold in the village.

 

Even today, no one from any caste in the village engages in dairy business. This tradition persists. The dilemma remains: should this be preserved as part of the culture, or should science guide the way forward?  


       **- Bhausaheb Mahanor **

                                  (M.A.B.Ed.)


Wednesday, October 02, 2024

भोंडल्याची गाणी

  "भोंडल्याची  गाणी"


भोंडला , भुलाई , हादगा अशा वेगवेगळ्या नावांनी ओळखला  जाणारा खेळ आणि छोट्या मुलामुलींचा खेळ. खरंतर हा सासुरवाशीण , माहेरवाशीण यांची काही मिश्रित झालेली गाणी.  त्यातील लोकगीते  काळाच्या ओघात लुप्त होत चालली आहेत , घरातल्या  मोठ्या व्यक्ती , आजी यांना ती  सारी लोकगीते अगदी तोंडपाठ होती , परंतु त्याची  कुठेही नोंद न घेतल्याने संस्कृती , गाणी सारे काही विरून जाते आहे .

चला तर मग अशा दुर्मिळ लोकगीतांचे संकलन आपल्याकडे असणे गरजेचे नाही का ?

तीच परंपरा तीच गाणी आता आपल्या स्मार्ट वहीमध्ये ...अर्थात आपल्या 

स्मार्टफोन मध्ये ...

आपली मैत्रीण गावाकडची असो कि शहरातील , सर्वानीच जपावा हा अनमोल ठेवा ...


लोकसंस्कृती आपण जपली तरच पुढच्या पिढीत त्याचे संक्रमण होऊ शकते , त्यामुळे आपल्या आई , बहीण , जावा , मैत्रिणी सगळ्यांना सुपूर्त करूयात हा "नवरात्रीचा अमूल्य ठेवा" ...

💃👍👏🍀🌸

गाणे क्रमांक - (१)

ऐलमा पैलमा गणेश देवा


ऐलमा पैलमा गणेश देवा, 

माझा खेळ मांडून दे, करीन तुझी सेवा

माझा खेळ मांडिला वेशीच्या दारी, पारवं घुमतय पारावरी

गोदावरी काठच्या उमाजी नायका, आमच्या गावच्या भुलोजी बायका

एविनी गा तेविनी गा

आमच्या आया तुमच्या आया, खातील काय दुधोंडे

दुधोंडयाची लागली टाळी , आयुष्य दे रे भामाळी

माळी गेला शेता भाता, पाऊस पडला येता जाता

पड पड पावसा थेंबोथेंबी, थेंबोथेंबी आडव्या लोंबी,

आडव्या लोंबती अंगणा

अंगणा तुझी सात वर्षे, भोंडल्या तुझी सोळा वर्षे


अतुल्या मतुल्या चरणी चातुल्या,

चरणी चारचोडे, हातपाय खणखणीत गोडे

एकेक गोडा विसाविसाचा, साड्या डांगर नेसायच्या

नेसा गं नेसा बाहुल्यांनो, अडीच वर्षे पावल्यांनो


           💃👍👏🍀🌸


गाणे क्रमांक - (२) 

श्रीकांता कमलाकांता असं कसं झालं.


श्रीकांता कमलाकांता असं कसं झालं.

असं कसं वेडं माझ्या नशिबी आलं

वेडयाच्या बायकोने केले होते लाडू

तिकडून आला वेडा त्याने डोकावून पाहिले

चेंडू चेंडू म्हणून त्याने खेळायला घेतले

वेडयाच्या बायकोने केला होता चिवडा

तिकडून आला वेडा त्याने डोकावून पाहिले

केरकचरा म्हणून त्याने बाहेर फेकला

वेडयाच्या बायकोने केल्या होत्या करंज्या

तिकडून आला वेडा त्याने डोकावून पाहिले

होड्या होड्या म्हणून त्याने पाण्यात सोडल्या

वेडयाच्या बायकोने केल्या होत्या चकल्या

तिकडून आला वेडा त्याने डोकावून पाहिले

बांगडया बांगड्या म्हणून त्याने हातात घातल्या

वेड्याच्या बायकोने केले होते श्रीखंड

तिकडून आला वेडा त्याने डोकावून पाहिले

क्रीम क्रीम म्हणून त्याने तोंडाला फासले

वेड्याच्या बायकोने केल्या होत्या शेवया

तिकडून आला वेडा त्याने डोकावून पाहिले

गांडूळ गांडूळ म्हणून त्याने फेकून दिल्या.

वेड्याची बायको झोपली होती

तिकडून आला वेडा त्याने डोकावून पाहिले

मेली मेली म्हणून त्याने जाळून टाकले


          💃👍👏🍀🌸


गाणे क्रमांक - (३ ) 

नणंदा भावजया दोघी जणी


नणंदा भावजया दोघी जणी

घरात नव्हतं तिसरं कोणी

शिंक्यावरचं लोणी खाल्लं कोणी

मी नाही खाल्लं वहिनीनी खाल्लं

आता माझा दादा येईल गं

दादाच्या मांडावर बसेन गं

दादा तुझी बायको चोरटी

असेल माझी गोरटी

घे काठी घाल पाठी

घराघराची लक्ष्मी मोठी


           💃👍👏🍀🌸


गाणे क्रमांक - (४) 

कृष्णा घालितो लोळण


कृष्णा घालितो लोळण,  आली यशोदा  धावून || धृ ||

काय रे मागतोस बाळा, तुला देते मी आणून

आई मला चंद्र दे आणून, त्याचा चेंडू दे करून

असलं रे कसलं मागणं तुझं जगाच्या वेगळं

कृष्णा घालितो लोळण,  आली यशोदा  धावून...||धृ||

आई मला विंचू दे आणून त्याची अंगठी दे करून

असलं रे कसलं मागणं तुझं जगाच्या वेगळं

कृष्णा घालितो लोळण,  आली यशोदा  धावून....||२||

आई मला साप दे आणून त्याचा चाबूक दे करून

असलं रे कसलं मागणं तुझं जगाच्या वेगळं

कृष्णा घालितो लोळण,  आली यशोदा  धावून...||३||

         💃👍👏🍀🌸


गाणे क्रमांक - (५) 

एक लिंबू झेलू बाई दोन लिंबं झेलू


एक लिंबू झेलू बाई दोन लिंबं झेलू

दोन लिंबं झेलू बाई तीन लिंबं झेलू

तीन लिंबं झेलू बाई चार लिंबं झेलू

चार लिंबं झेलू बाई पाच लिंबं झेलू

पाचा लिंबांचा पाणोठा

माळ घाली हनुमंताला

हनुमंताची निळी घोडी

येता जाता कमळं तोडी

कमळाच्या पाठीमागे लपली राणी

अगं अगं राणी इथे कुठे पाणी

पाणी नव्हे यमुना जमुना

यमुना जमुनाची बारिक वाळू

तेथे खेळे चिल्लारी बाळू

चिल्लारी बाळाला भूक लागली

सोन्याच्या शिंपीने दूध पाजले

पाटावरच्या गादीवर निजविले

निज रे निज रे चिल्लारी बाळा

मी तर जाते सोनार वाडा

सोनार दादा सोनार दादा

गौरीचे मोती झाले की नाही

गौरीच्या घरी तांब्याच्या चुली

भोजन घातले आवळीखाली

उष्टया पत्रावळी चिंचेखाली

पान सुपारी उद्या दुपारी.. 

       💃👍👏🍀🌸



गाणे क्रमांक - (६ ) 

अक्कण माती चिक्कण माती


अक्कण माती चिक्कण माती , खळगा जो खणावा

अस्सा खळगा सुरेख बाई, जातं ते रोवावं

अस्सं जातं सुरेख बाई, रवा-पिठी काढावी

अश्शी रवा-पिठी सुरेख बाई करंज्या कराव्या

अशा करंज्या सुरेख बाई तबकी भराव्या

अस्सं तबक सुरेख बाई शेल्याने झाकावं

अस्सा शेला सुरेख बाई पालखीत ठेवावा

अशी पालखी सुरेख बाई माहेरी धाडावी

अस्सं माहेर सुरेख बाई खायला मिळतं

अस्सं सासर द्वाड बाई कोंडोनी मारीतं

अस्सं आजोळ गोड बाई, खेळायला मिळतं

      💃👍👏🍀🌸



गाणे क्रमांक - (७ ) 

अडकित जाऊ खिडकीत जाऊ


अडकित जाऊ खिडकीत जाऊ खिडकीत होता बत्ता

भुलाबाईला लेक झाला नाव ठेवा दत्ता ॥१॥


अडकित जाऊ खिडकीत जाऊ खिडकीत होता वाटी

भुलोजीला लेक झाली नाव ठेवा चाटी ॥२॥


अडकित जाऊ खिडकीत जाऊ खिडकीत होती भाकर

भुलाबाईला लेक झाला नाव ठेवा प्रभाकर ॥३॥


अडकित जाऊ खिडकीत जाऊ खिडकीत होता चेंडू

भुलोजीला लेक झाला नाव ठेवा बंडू  ॥४॥


अडकित जाऊ खिडकीत जाऊ खिडकीत होता चष्मा

भुलाबाईला लेक झाली नाव ठेवा सुषमा / रेश्मा  ॥५॥


अडकित जाऊ खिडकीत जाऊ खिडकीत होता रुपया बंधा 

भुलोजीला लेक झाली नाव ठेवा चंदा  ॥६॥


अडकीत जाऊ खिडकीत जाऊ खिडकीत ठेवला अडकित्ता

भुलाबाईला मुलगी झाली, नाव ठेवलं स्मिता ॥७॥


अडकित जाऊ खिडकीत जाऊ खिडकीत होता पाटा

भुलोजीला लेक झाला साखर खडी वाटा, 

बाणा बाई बाणा, स्वदेशी बाणा, गाणे संपले खिरापत आणा ॥५॥

         💃👍👏🍀🌸



गाणे क्रमांक - (८ ) 

कारल्याचा वेल लाव गं सुने


कारल्याचा वेल लाव गं सुने ,लाव गं सुने 

मग जा आपुल्या माहेरा माहेरा

कार्ल्याचा वेल लावला हो सासुबाई लावला हो सासुबाई 

आता तरी जाऊ का माहेरा माहेरा ॥१॥


कार्ल्याचा वेल वाढू दे ग सुने वाढू दे ग सुने

मग जा तू आपुल्या माहेरा माहेरा

कार्ल्याचा वेल वाढला हो सासुबाई वाढला हो सासुबाई

आता तरी जाऊ का मी माहेरा माहेरा ॥२॥


कार्ल्याला फूल येऊ दे गं सुने येऊ दे गं सुने 

मग जा आपुल्या माहेरा माहेरा

कार्ल्याला फूल आलं हो सासुबाई आलं हो सासुबाई

आता तरी जाऊ का माहेरा माहेरा ॥३॥


कार्ल्याला फळ येऊ दे गं सुने येऊ दे गं सुने

मग जा आपुल्या माहेरा माहेरा

कार्ल्याला फळ आलं हो सासुबाई आलं हो सासुबाई

आता तरी जाऊ का माहेरा माहेरा ॥४॥


कार्ल्याची भाजी कर गं सुने कर गं सुने 

मग जा आपुल्या माहेरा माहेरा

कार्ल्याची भाजी केली हो सासुबाई केली हो सासुबाई

आता तरी जाऊ का माहेरा माहेरा ॥५॥


कार्ल्याची भाजी खा गं सुने खा गं सुने

मग जा आपुल्या माहेरा माहेरा

कार्ल्याची भाजी खाल्ली हो सासुबाई खाल्ली हो सासुबाई

आता तरी जाऊ का माहेरा माहेरा ॥६॥


आपलं उष्टं काढ ग सुने काढ ग सुने

मग जा तू आपल्या माहेरा माहेरा

माझं उष्टं काढलं हो सासुबाई काढलं हो सासुबाई

आता तरी जाऊ का मी माहेरा माहेरा

आणा फणी घाला वेणी जाऊ द्या राणी माहेरा माहेरा

आणली फणी घातली वेणी गेली राणी माहेरा माहेरा ॥७॥

            💃👍👏🍀🌸



गाणे क्रमांक - (९) 

आज कोण वार बाई । आज कोण वार?


आज कोण वार बाई । आज कोण वार?

आज आहे सोमवार । शंकराला नमस्कार ।

आज कोण वार बाई । आज कोण वार?

आज आहे मंगळवार । देवीला नमस्कार ।

आज कोण वार बाई । आज कोण वार?

आज आहे बुधवार । बृहस्पतीला नमस्कार ।

आज कोण वार बाई । आज कोण वार?

आज आहे गुरुवार । दत्ताला नमस्कार।

आज कोण वार बाई । आज कोण वार?

आज आहे शुक्रवार । अंबाबाईला नमस्कार ।

आज कोण वार बाई । आज कोण वार?

आज आहे शनिवार । शनिला नमस्कार ।

आज कोण वार बाई । आज कोण वार ?

आज आहे रविवार । सूर्याला नमस्कार ।

      💃👍👏🍀🌸



गाणे क्रमांक - (१०) 

अरडी गं बाई परडी


कारल्याचा वेल ,त्याची पाने गोल गोल

तुला न्यायाला कोण कोण आलं.

( काही भागात अशी सुरुवात आहे )


अरडी गं बाई परडी, परडी एवढं काय गं

परडी एवढं फूल गं, दारी मूल कोण गं?

दारी मूल सासरा

सासर्‍याने काय आणलं ग बाई ?

सासर्‍यानं आणल्या पाटल्या

पाटल्या मी घेत नाही, सांगा मी येत नाही,

चारी दरवाजे लावा ग बाई, झिप्रं कुत्र सोडा ग बाई ॥१॥


अरडी गं बाई परडी, परडी एवढं काय गं

परडी एवढं फूल गं, दारी मूल कोण गं?

दारी मूल सासू

सासूने काय आणलंय गं?

सासुने आणले गोट

गोट मी घेत नाही, सांगा मी येत नाही,

चारी दरवाजे लावा ग बाई, झिप्रं कुत्र सोडा ग बाई ॥२॥


अरडी गं बाई परडी, परडी एवढं काय गं

परडी एवढं फूल गं, दारी मूल कोण गं?

दारी मूल दीर

दीरानं काय आणलं ग बाई ?

दीरानं आणल्या बांगड्या

बांगड्या मी घेत नाही, सांगा मी येत नाही,

चारी दरवाजे लावा ग बाई, झिप्रं कुत्र सोडा ग बाई ॥३॥


अरडी गं बाई परडी, परडी एवढं काय गं

परडी एवढं फूल गं, दारी मूल कोण गं?

दारी मूल जाऊबाई

जावेनं काय आणलं ग बाई ?

जावेनं आणली नथ

नथ मी घेत नाहीं, सांगा मी येत नाही,

चारी दरवाजे लावा ग बाई, झिप्रं कुत्र सोडा ग बाई ॥४॥


अरडी गं बाई परडी, परडी एवढं काय गं

परडी एवढं फूल गं, दारी मूल कोण गं?

दारी मूल नणंद

नणदेने काय आणलंय गं?

नणदेने आणल्या तोरड्या

तोरड्या मी घेत नाही, सांगा मी येत नाही

चारी दरवाजे लावा गं बाई, झिप्रं कुत्र सोडा ग बाई ॥५॥


अरडी गं बाई परडी, परडी एवढं काय गं

परडी एवढं फूल गं, दारी मूल कोण गं?

दारी मूल नवरा

नवर्‍याने काय आणलंय गं?

नवर्‍याने आणलं मंगळसूत्र

मंगळसूत्र मी घेते, सांगा मी येते

चारी दरवाजे उघडा गं बाई, उघडा गं बाई

झिपर्‍या कुत्र्याला बांधा गं बाई, बांधा गं बाई ॥६॥

             💃👍👏🍀🌸


गाणे क्रमांक - (११) 

सासरच्या वाटे कुचूकुचू काटे 


सासरच्या वाटे कुचूकुचू काटे 

माहेरच्या वाटे नारळ फुटे 

कोण कोण पाहुणा आला गं बाई 

सासरा पाहुणा आला गं बाई 

सासऱ्याने काय काय आणले गं बाई 

सासऱ्यानी आणल्या पाटल्या गं बाई 

पाटल्या मी घेत नाही 

सांगा मी येत नाही 

चारी दारं लावा गं बाई 

झिपरं कुत्रं सोडा गं बाई 

सासरच्या वाटे कुचूकुचू काटे 

माहेरच्या वाटे नारळ फुटे ...

कोण कोण पाहुणा आला गं बाई 

नणंद पाहुणी आला गं बाई 

नणंदेने काय काय आणले गं बाई 

नणंदेने आणला पोहेहार गं बाई 

पोहेहार मी घेत नाही 

सांगा मी येत नाही 

चारी दारं लावा गं बाई 

झिपरं कुत्रं सोडा गं बाई 

सासरच्या वाटे कुचूकुचू काटे 

माहेरच्या वाटे नारळ फुटे ...

कोण कोण पाहुणा आला गं बाई 

दीर पाहुणा आला गं बाई 

दिराने काय काय आणले गं बाई  

दिराने आणले गोठ गं बाई 

गोठ मी घेत नाही 

सांगा मी येत नाही 

चारी दारं लावा गं बाई 

झिपरं कुत्रं सोडा गं बाई 

सासरच्या वाटे कुचूकुचू काटे 

माहेरच्या वाटे नारळ फुटे 

कोण कोण पाहुणा आला गं बाई 

सासू पाहुणी आला गं बाई 

सासूने काय काय आणले गं बाई 

सासूने आणला राणीहार गं बाई 

राणीहार मी घेत नाही 

सांगा मी येत नाही 

चारी दारं लावा गं बाई 

झिपरं कुत्रं सोडा गं बाई 

सासरच्या वाटे कुचूकुचू काटे 

माहेरच्या वाटे नारळ फुटे ...

कोण कोण पाहुणा आला गं बाई 

नवरा पाहुणा आला गं बाई 

नवऱ्याने काय काय आणले गं बाई 

नवऱ्याने  मंगळसूत्र आणले गं बाई 

मंगळसूत्र मी घेते  

सांगा मी येते 

चारी दारं उघडा गं बाई 

झिपरं कुत्रं आवरा गं बाई 

      💃👍👏🍀🌸


गाणे क्रमांक - (१२)

हस्त हा जीवनाचा राजा


हस्त हा जीवनाचा राजा

पावतो जनांचिया काजा 

तयासी नमस्कार माझा ।। 

दहा मधले आठ गेले

हस्ताची ही पाळी आली

म्हणोनी त्याने गंमत केली ।।


ज्याच्या योगे झाला चिखल

त्याही चिखलात लावल्या केळी ।। 


एकेक केळ मोठालं 

भोंडल्या देवा वाहिलं


               💃👍👏🍀🌸


गाणे क्रमांक - (१३ ) 

माझ्या सुंद्रीचं लगीन



माझ्या सुंद्रीचं लगीन

वराडी कोण कोण येणार, माझ्या सुंद्रीचं लगीन

भाऊ म्हणे मी भाऊ, आणीन नवरा पाहून

माझ्या सुंद्रीचं लगीन

बहिण म्हणे मी बहीण, करवली मी होईन

माझ्या सुंद्रीचं लगीन

बाप म्हणे मी बाप, खर्चीन हुंडा लाख

माझ्या सुंद्रीचं लगीन

आई म्हणे मी आई, करीन लग्नात घाई

माझ्या सुंद्रीचं लगीन

चुलता म्हणे मी चुलता, येईन जेवणापुरता

माझ्या सुंद्रीचं लगीन

चुलती म्हणे मी चुलती, 

येईन वरातीपुरती 

माझ्या सुंद्रीचं लगीन

मावसा म्हणे मी मावसा, 

बसेन दागिन्यासरसा

माझ्या सुंद्रीचं लगीन

मावशी म्हणे मी मावशी, फराळाचे माझ्यापाशी

माझ्या सुंद्रीचं लगीन

मामा म्हणे मी मामा, 

येईन सर्व कामा

माझ्या सुंद्रीचं लगीन

भट म्हणे मी भट, 

धरीन अंतरपाट

माझ्या सुंद्रीचं लगीन

भटीण म्हणे मी भटीण, सगळ्याच पोळ्या मी लाटीन

माझ्या सुंद्रीचं लगीन

            💃👍👏🍀🌸


गाणे क्रमांक - (१४) 

भुलाबाई भुलाबाई सासरे कसे गं


भुलाबाई भुलाबाई सासरे कसे गं सासरे कसे?

कचेरीत बसले हे वकील जसे गं वकील जसे ॥१॥


भुलाबाई भुलाबाई सासू कशा गं सासू कशा?

कपाळभर कुंकू पाटलीण जशा गं पाटलीण जशा ॥२॥


भुलाबाई भुलाबाई पुतणे कसे गं पुतणे कसे?

हातामध्ये घडी मास्तर जसे गं मास्तर जसे ॥३॥


भुलाबाई भुलाबाई जाऊ कशी गं जाऊ कशी?

हातामध्ये लाटणं स्वयंपाकीण जशी गं स्वयंपाकीण जशी ॥४॥


भुलाबाई भुलाबाई दीर कसे गं दीर कसे?

डोळ्यावर गॉगल डॉक्टर जसे गं डॉक्टर जसे ॥५॥


भुलाबाई भुलाबाई नणंद कशी गं नणंद कशी?

हातामध्ये घडी मास्तरीन जशी गं मास्तरीन जशी ॥६॥


भुलाबाई भुलाबाई पती कसे गं पती कसे?

जटातून गंगा वाहे शंकरजी जसे गं शंकरजी जसे ॥७॥


भुलाबाई भुलाबाई आपण कशा गं आपण कशा?

शंकराच्या मांडीवर पार्वती जशा गं पार्वती जशा ॥८॥


भुलाबाई भुलाबाई मुल कसे गं मुल कसे?

वाकड्या सोंडेचे गणपती जसे गं गणपती जसे ॥९॥


(सासरच्या जाच सांगणाऱ्या ह्या मुली सासरची बढाई सुद्धा तेवढीच रंगवून सांगायच्या. )

            💃👍👏🍀🌸

गाणे क्रमांक - (१५) 

'तुझ्या ग माहेरच्यांनी काय काय दिलं ?'


'तुझ्या ग माहेरच्यांनी काय काय दिलं ?'

'माझ्या ग माहेरच्यांनी दिल्या मला साखळ्या ।'

'असल्या कसल्या साखळ्या बाई फुलाच्या पाकळ्या ॥'


'तुझ्या ग माहेरच्यांनी काय काय दिलं ?'

'माझ्या ग माहेरच्यांनी दिल्या मला पाटल्या ।'

'असल्या कसल्या पाटल्या बाई हाताल्या दाटल्या ॥'


'तुझ्या ग माहेरच्यांनी काय काय दिलं ?'

'माझ्या ग माहेरच्यांनी दिले मला गोट ।'

'असले कसले गोट बाई हत्तीचे रोट॥'


'तुझ्या ग माहेरच्यांनी काय काय दिलं ?'

'माझ्या ग माहेरच्यांनी दिली मला बिंदी ।'

'असली कसली बिंदी बाई कपाळाला चिंधी ॥'


'तुझ्या ग माहेरच्यांनी काय काय दिलं ?'

'माझा ग माहेरच्यांनी दिला मला हत्ती ।'

'असला कसला हत्ती बाई उधळतो माती ॥'


'तुझ्या ग माहेरच्यांनी काय काय दिलं ?

'माझ्या ग माहेरच्यांनी दिला मला गडी ।'

'असला कसला गडी बाई, मिजास बडी ॥'


'तुझ्या ग माहेरच्यांनी काय काय दिलं ?'

'माझ्या ग माहेरच्यांनी दिली मला बाई ।'

असली कसली बाई तिला रीतच न्हाई


(माहेरचा बडेजाव सांगणाऱ्या स्त्रीला मुद्दाम हिणवणारे हे गाणे ) 


💃👍👏🍀🌸

गाणे क्रमांक - (१६) 

आड बाई आडोणी 


आड बाई आडोणी, 

आडाचं पाणी कढोणी।

आडात पडली सुपारी, 

आमचा भोंडला दुपारी ।।


आड बाई आडोणी 

आडाचं पाणी कढोणी।

आडात पडली मासोळी 

आमचा भोंडला संध्याकाळी ।। 


आड बाई आडोणी 

आडाचं पाणी कढोणी।

आडात पडली कात्री 

आमचा भोंडला रात्री ।। 


आड बाई आडोणी 

आडाचं पाणी कढोणी।

आडात पडला शिंपला 

आमचा भोंडला संपला


💃👍👏🍀🌸💃👍👏🍀🌸 💃👍👏🍀🌸


भोंडला.. म्हणजेच हादगा.. महिला मंडळ खास करून मुलींचा हा खेळ आसायचा.. आणि आम्ही लहान पणी बहिणीनं सोबत रडून माघे लागून जयोचो.. का तर त्याचा प्रसाद म्हणजेच हादगा खायला.. बरीच गाणी आम्ही ऐकायचो,  त्यांच्या सोबत देखील म्हणायचो. त्याचा अर्थ काही लागायचा नाही.

  मुलींच्या रिंगणात मधोमध एका पाटावर हात्ती चे चित्र काढून  किंवा चिखलाचा हत्ती बसवतात. त्याभोवती गोल रिंगण करतात. प्रत्येकीने डब्यात खाऊ आणायचा असतो.सर्वांनी डबे हत्तीला ठेवलेल्या पाटाभोवती ठेवायचं. हदग्याची गाणी एका सुरात यायला थोडा वेळ जायचा. सगळी गाणी संपल्यावर  त्या दिवसाचा हादगा संपायचा.  हा कार्यक्रम ।म्हणजे ती न कळणारी गाणी ....... गाण्यातील  विचित्र शब्द ऐकून  विशेष वाटायचे . खूप छान वाटायचे.. नंतर प्रत्येकाच्या डब्यातला हादगा ओळखायचा. म्हणजे डब्यातील खायचा पदार्थ ओळखायचा. नाही ओळखता आले तर डबा हातात घेऊन वजन अजमावयाचे, वास कसला येतोय याचा अंदाज घ्यायचा. त्या मुलीची घरची पार्श्वभूमी लक्षात घ्यायची. नाहीतरी डबा हलवून आवाजाचा अंदाज घ्यायचा. तरीही नाही सांगता आले तर अंदाजे ठोकून द्यायचे. अंदाज चुकला तर खाऊ कमी मिळायचा. हादगा ओळखला तर खाऊ जास्त मिळायचा. 

उरलेला हादगा सर्वांनी एकत्र करायचा .आणि शेवटू सर्वांनी मिळून खायचे......!


जीवनाचे सार या भोंडल्या किंवा हादग्या मधे सांगितले आहे.

हस्त नक्षत्र परतीचा कधीही कुठेही न सांगता येणारा जोरदार पाऊस. हत्ती सारखा ज्याला समोर ठेवून मुलींचे महिलांचे गाणे हसत खेळत म्हंटले जाते यामागे खूप 

खूप मोठ्ठे अनुभव जगण्यास छानसे संदेश दिलेले आहेत म्हणूनच भोंडला- हादगा हे मुलींनी,

महिलांनी खेळत संस्कृती जपली पाहिजे & पुढच्या पिढीपर्यंत पोहोचवायला  पाहिजे. 


इतरांचे सण साजरे करताना आपण आपलं विसरत चाललो आहोत. हा आपला ठेवा आहे आणि  हे आपल्याला जपलंच पाहिजे. हे भान आपली 'मॉम डॅड' च्या पिढीला घडवण्याऱ्या आपल्या लोकांना जेव्हा  कळेल तो सुदीन. 

        💃👍👏🍀🌸